Efe Yildirim Şiirleri - Şair Efe Yildirim

Gecelerin Derdi Olsaydı,
Yıldızlar olur muydu?
Şayet bir ay cephesinde bu kadarı yıldızı bulundurur muydu?
Yol karanlık,
Ne ışık var,
Ne de zaman bilgisi...

niçin insan hep uğrar hayal kırıklığına,
niçin gerçek kırıklığına uğramaz da hayal kırıklığı olur uğradığı,
çünkü hayal,
hayal her zaman gerçekten daha iyidir,
hayal her zaman gerçekten farklıdır,
hayal doğruyu yaratır,

Bir oyun oynuyorum ben,
Adı mutluluk,
Her koşulda gülüyorsun,
Tebessüm ediyosun,
Düşünmüyorsun,
Aklını kullanıyorsun,

seni sevmeye sevdim,
sonu sevmeyi sevdim,
onun için korkuyorum zamandan zamansızlıktan,
karşımızda kabristan,
kimse bilmedi ne zaman,
ne zaman sever,

Bunca yıl neyi aradım,
Kimi aradım,
Onca mücadele kimin içinmiş?
Eskileri dinleyememişim,
Bir ateşti kendimden gelen,
Logos'u bilememişim

Yine de, Her gözü pek öldürür sevdiğini
Duyurun, duyulmasını sağlayın sözlerimin...
Kimisi merhametsiz gözlerle
yapar bunu..
Kimi yücelterek...
Ödlekler ise bir öpücük vererek

allaha havale etmek kadar çaresizi yok bu hayatta,
seven de aynı yolda,
sevmeyen nefret eden de,
el ele tutuşmuş çaresizce koyulmuşlar bu yola

Çoktan ayrıldık,
laf da kalır ayrılık,
kalpler çoktan bir olmadıkça,
çoktan ayrılık.

Senin de benim de gözüm çok açık;

bilinmemezlik ötesinde bildiklerimiz,
hislerin en kıymetlisi,
sevilmemezlikler ötesinde düşleyip sevdiğimiz yürekler,
sevginin en gizemlisi,
ve de sıradanlığın gizemi,
hayatın hürmeti aliyesi

Geçmiş dünün bugünüydü,
yarın bugünün yarını,
bugün yarının dünü,
dün geleceğin geçmişi,
tüm söylenenlerin bir vakit olacak,
ati de vuku bulacak,