bazen yapamıyorum,
anlayamıyorum,
duymuyorum çevremde olanları
sadece bir ses duyuyorum,
yahut duyduğumu sanıyorum
onu da bilmiyorum
Mevsimleri geride bıraktım,
Günler geldi peşimden..
Küçük bir parça bıraktın senden...
Anıları bıraktım, geldiler peşimden
Bir Ev isterim
Bir de şöyle bir koltuk,
Önü öyle televizyona falan bakmayacak.
Boş duvar,
Oturan düşünsün dursun,
Hele ev sahibi desin kendi kendine,
hiç sevdiniz mi birini,
hakkaniyetle…
söz ettiniz mi geçmişten…
sizi kavuşturan yıldızları…
gocunmadan dinlediniz mi geçmişini,
geçmişinizi yüreğinizde soğukluk
Sevgili Günlük,
Kendimden, senden hiç niye bahsetmedim.
Sevdiklerim neden hiç düşünmedim.
Bilhassa, baykuşun kurdun ve rüzgarın kendinden bahsettiği geceleri..
Zaman mı yoktu,Zaman mı dardı?
Aynen Behçet Hocaya olan gibi.
Mühim olan insanın arzuladığı,
Misal sana çicek almak istedim,
Ama alamadım,
Param mı yoktu?
Vardı,
Korktum galiba,
Cahillik dedin ya,
Cahillik mutluluksa eğer,
Söylesene sevgili,
Niçin korkarsın karanlıktan
Şayet insanın her bildiği,
Gördüğü doğru olsaydı..
Niçin mutlak doğruyu arardı?
Gözler insanın tanrısıydı.
Vardı, mutlaka olmalıydı..
Aydınlıktan daha aydınlığa..
Gün yüzüne güneş ışığı çıkana kadar,
Yorganın altına saklarsın kendini,
Sonra perde indirirsin gözlerine istemeden,
Sabahı beklersin,
Işık ararsın kendine,
sevmek için
beni sevmek için dilimi öğrenmene gerek yok…
sesimi kokumu…
sonumuu….
aslında düşündükçe bir tuhaf oluyor içim…
tüm duygularımı döktüğüm dili bilmemen
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!