Sözlerime başlamadan
Gözlerine bakmadan
Bulutları saymadan anımsadım,
Gece vakti tebessümünü,
İhanetler ettim,
Yoldan saptım,
Başaramamanın verdiği başarı içindeyim,
Ne başarmak üzereyim,
Ne de denedim,
Olsun, Önümde yürümek üzere konmuş yollar,
Tırmanmak üzere olan dağlar
var...
Bir de en kötüsü,
İnsanın aklındakine aşık olmasıdır...
Çünkü aklındaki yok olsada,
İnsan aklıyla var olur...
Çünkü en son yok olan şey insanın aklı olur...
Bir bakar ki insan aklıyla yol olur...
bazen düşünüyorum da,
niye sevmedi kimse beni,
bazısının bir bakışı yeterli oldu,
sevmiyorum damgası için,
bazısı zaman ayırdı,
bazısı, bedenini yıllarını verdi
en çok açmayan çiçek anlar açan çiçekten,
begonvili olmayan anlar,
Bodrum’dan, begonvilden,
yaşamamış olan anlar en çok yaşamaktan,
bebekler anlar en çok insanlıktan,
sevişmekten en çok hiç sevişmeyen anlar.
Denemekle mi deneyim olur,
yoksa özünle mi?
Bir avuç çekirdek
toprağa düşse, bağ olur.
Meyvenin özü, zümreye yaşam olur.
aracı her kim ki
kim ki konuşur benimle,
bilirim zülfü hakkaniyet onun aracı,
oysa yoktur zarif sevdanın yürekte aracı,
bazen diyorum da
ya ben sıkıcıysam,
ya benden sıkılırsan
korkuyorum
söylemeye, paylaşmaya korkuyorum
korkan olmaktan korkuyorum…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!