Yüreğimden dökülenlerdir Ebru’ya…
Ebru ki Ben yani Ebru(ben) li
Artık, hiç savunmasız yüreğimin rengini almaktadır aziz denen kutsi Su! .
I
Bekle beni küçüğüm
umudu karartmadan
sevinci yitirmeden bekle
döneceğim bir gün elbet
bekle beni
Devamını Oku
Bekle beni küçüğüm
umudu karartmadan
sevinci yitirmeden bekle
döneceğim bir gün elbet
bekle beni
Bir kere daha baktım Ebru'ya ebrulice....
Haketmiş derim sevgili Orkun....Bence geç bile kalınmış ebrusuyla yürekleri fethetmeye...
Sevgilerimle...
Ebru: Dip dalgaların ahengi, dip dalgaların semâzeni ve döne döne sarhoşu ruh alemimizin, mana mazgallarının dingin meyi.
Cennet ırmaklarının uysalca renklendirilmiş ve şırıltısının nefesindeki NEY’i.
Aşk estetikliğinin suya iltihak edişindeki bir yürek damlası, sonun sonsuzluk karşısında son dansı...
Yoksa Ebru: gönül sesimizin rengi miydi? ...
ebru bencede gönül sesimizin rengi. Ne kadar güzel anlatmış kalam ve yürek ebruyu. Teşekkür ediyorum bu güzel yazıyı paylaştığınız için.
Kaleminiz ve yüreğinizi kutluyorum. saygıl ve sevgiler
Bende hep yüreğimden dökülenleri ebruya benzetirim..Bitmez ona hayranlığım..Sanki tüm renkler duyguyla yoğrulmuş ve onun sesi olmuştur...Neyin gizemine saklanmış sözcükler bir bir içini döker gibi...İçimizdekileri başka bir dünyadan getiricesine..Ebruli düşler dilerim hiç bitmez..ve gülüşler...sevgiyle kutluyorum..))
HARİKA BİR ÇALIŞMA.......
KUTLARIM SN IŞIK
anlamli ve akici bir anlatimdi..tebrikler
Güzel ve edebî bir anlatım. Zevkle okudum. Saygı ve selamlarımla.
ziyadesiyle maddenin maddede iflası!
Süperrr...Kutlarım dost..
Tinde vücuda gelişinden beridir var oluşuna inat yok eder ebru tüm korkucağı ve tutsaklığı.....Ezberine alır mavimtrak sevdaların büyüsüyle tütsülenmiş gönül,arlanmış kayboluşları...Bu yitiş,bitiş değil.....Bu yitiş çöküş değil...Bu yitiş bir özleyiş,kızıla diz çöküş , alaza meyil veriş ve en nihayetine BİR'e dem vuruş:)))))Tüm sessizlikler yorulur çığırtkanlığında bir yaşanmamış sevdanın ve suya düşer aksi ebruli bir seherin.....Ebru , bir dağ başı yalnızlığını ,ürkekliğinden kopup toz duman edişidir umutla üflenen NEY nağmelerinin.Suya dokuna,okşaya.....Sudur ebruli bedene gönül veren ve canına can katan aşkın:)))Tarife yeltendim sadece yine de beceremedim öğrendiklerimi dile getirmeyi...Sevgili üstadım,yüreğinize sağlık:)))Mevlama emanetsiniz:))Doya doya okudum:)))))Kaleminiz daim ola inşallah:)
Güzellik adına iki tema, aynı güzellikte işlenmiş... Kaleminiz daim olsun... Selamlar...
Ne diyeyim Orkun. Duyguları ebruyla ancak bu kadar güzel anlatılır. Birazcık düz yazıya benziyor ama.. Bu da senin tarzın.. Tebrikler
Bu şiir ile ilgili 16 tane yorum bulunmakta