Düşünle Boyadım Nehirleri Şiiri - Yorumlar

Hiç bir yönde değildir gözleri.Her şeyi görür...adı yoktur...herkezdir...en çok parmakları yoktur.Siz var bilirsiniz.Yoktur.Bunu sadece gerçek şairler bilir.

Bunu söylemekten asla yorulmayacağım.Şair hiç bir şeye ait değildir.Sınıfı cinsiyeti yaşı yoktur.DÜŞÜNCELERİN KARMAŞASINDA YORULMAZ...SAFLAŞMIŞTIR...BAĞLI DEĞİLDİR...SULAR KADAR TEMİZ VE HÜRDÜR...ÖNÜNDE DURULMAZ.

O vakit körsündür...sağırsındır...en çok dilsizsindir.Farkına varırsın.Görülemeyenleri gorürsün.Bütün perdeler kalkar.Doğum anındaki gibi...açılır gözlerin.Bütün renklerin gerçek yüzünü ve seslerini duyarsın.Konuşan dil değildir artık....bilirsin.Ne güzel...

Bir tarafta cesaret diğer yanda korkaklık buna rağmen birazcıkta olsa umutla yaşamak var kaderde ! Ama adam gibi adam sözü hoş değil ! Çünkü adam adamdır.Yetiştirilmemişse bizler suçluyuz !! Düşünle boyadım nehirleri...Yapabileceğimiz ne var ki !
07.04.2010 /Erzurum / Nazır ÇİFTÇİ

Şiir bizi terkeder mi?Neden olmasın?Bize verilmiş olan bir şey...geri alınabilirde...ama(o sevgili dostum içindir bu sözlerim)şair yazmakla mükelleftir.Hiçbir hesabı yoktur.Aklından ve akıllarımızdan geçen sorular için.Öyleyse ne yapmalı?Sadece okumalı...okumalı...okumalı...arkası gelecektir.Zaman kavramı nasıl izafi ise...İşte!...öyle.İnsani ihtiyaçlar arasında kaybolabilir...kolaylıkla...durup size sadece bakabilir...yüzünü görebilirsinde...Tahammül...sadakat...masumiyet...teker teker...kapıyı çalacaktır.O vakit...gerçek şair...beklemeden...buyur eder içeri.Artık eleledirler

Bakın, çok uzatmak -emin olun- istemiyorum.

Ama bu farklı:

Sular mı yandı? Neden tunca benziyor mermer?

Burada birinin cevap vermesi beklenmese de bilinmediği ifade edilen bir şey var. Bir bilen varsa, ve dilerse, çıkıp bunlarla teşbih edilen anlayamamışlığın cevabını verebilir.

Fakat şiirdeki ifadede daha çok, sen nereden bileceksin, ben bilirim(!) kastı var.

Üstünde durduğum husus budur.

Sinyali Hocam,
Sizinki çok hoş bir nazar şiir açısından.
Ama realiteyi es geçemeyiz.
Anlaşabilmemiz gerekiyor.
Sözlü sanatlarda, konuşurken bunu mimik, jest ve ses tonumuzla yapabiliyoruz. Ne yazık ki kâğıdın böyle bir kaabiliyeti yok.

Ben görüşümde ısrarcıyım.
Saygı ve muhabbetle

harfler ses için, diğerleri (diğer noktalamalar) ses dışı eda ve tavırlar için..

anlam bunlara sığmıyor işte...şiir bu yüzden var..

pandomim, sese yani konuşmaya dayalı tiyatronun ötesindedir üstündedir..pandomim şiire varmak ister..şiir ise daha ötelere...

Şiir, işaretlere mahkum ve mecbur kalmak istemez..

keşke dilden dile dolaşan bir şey olsa yine şiir yazının icadından önceki zamanlardaki gibi...

estiler işte....boşverin...

Kesinlikle kastım bu değil.
Eksik bir iki husus ve değişiklik gerektiren bir iki başkasından bahsettim sadece. Ama dilcilere sataştığım şiirlerim var, o ayrı konu. Şaka yolludur :)

İmdi...

Tam beklediğim cevap.

TDK'yı her konuda onayladığımı hiç söylemedim. Bir buluşma zemini olarak zaruretine inanırım ama her görüşüne katılmadığım gibi eksikleri, açık bıraktığı kapıların bulunduğunu da sürekli iddia ederim.

Netice itibaiyle bu konuda TDK'ya katılmıyorum, reddiye metninde de ifade ettiğim üzere, bu benim şahsi kanaatimdir ve ben böyle yazarım. Cevap beklemeyen soru cümlelerinin sonuna soru işaretleri kon ma ma lı dır!

TDK'ya karşı çıktığım birkaç başka konu daha var:
Noktalamaları yetersizdir. Mesela ünlemli, vurgulu soruları için bir işareti yoktur.

Ben? ! . veya önem sırasına göre! ? . öneriyorum.
Bunu biraz daha genişleterek birden fazla noktalamanın üç işaret dahilinde değerlendirilebilmesi gerektiğini söylemeye çalışıyorum. Şu tür noktalamalar da kullanılabilmelidir:! .. ve? .. Bu ikisi üstüne basılarak dur ve düşün, hayretler içinde sormak gibi yerler için işe yarar diye düşünüyorum ve yine, üç işaret sınırına da uyulmuş olur.

Başka itirazlarım da var ama günümüzün konusu dahilinde olanlar bunlar.

Arz ederim.