Durak Yiğit Şiirleri - Şair Durak Yiğit

Bende ki umutsuz Aşkın yükünü
Zor gelir gönlümden kaldır Allah'ım
Tutuşmuş inceden kimseler bilmez
Merhamet eylede söndür Allah'ım

Tıkandı yollarım kalmadı umut

Neyin yorgunuyum desem SANA ?
Kendimce insanların yorgunluğu
Hayatın acımasızlığı
Özlemlerin yorgunluğu ...
Hangisini eklesem ki
Almira..!!

İyi dinle dinsiz ey sütü bozuk
Ölmüş ölülerden medet umulmaz
Bin yılda bağırsan kıçını yırtsan
Boşuna anırma sesin duyulmaz

İşin hile yalan çalarsın kara

Sanma gittin diye seni unuttum
Kelimem değilsin ama hecemsin
Zamanın anlamı kalmadı bende
Gündüzüm olmadın artık gecemsin.

Geçtiğin yollara hiç bakmıyorum

Hasretin adını koymuşlar şafak
Beklerim sabahı sökmüyor ANNEM
Karanlık geceler derdime ortak
Tabibler çareme bakmıyor ANNEM

Sanki uzaklardan çağırır gibi

Siz bakmayın gözlerimin
Soluk rengine,
Yüzümde ki hazana
Aldırmayın Sakın
Yapraklarımı dökecek
Başka Yerim Yok.!

Daha doğmamışken Anne karnından
Merakla beklenen Bala’dır baba
Kırlardan toplanmış kızıl toprağa
Sarılıp belenmiş bebedir baba.

Küçük bir fidanın yeni meyvesi

Gece gündüz demez durmaz çalışır
Gündüzleri ile gece karışır
Bazan küser ama çabuk barışır
Bir lokma ekmeğin yoludur baba.

Benim'de şu derdim vardır diyemez

.Terk ettin sılayı geri gelmedin
Sen gideli neler olmadı ağam! !
Garip kaldık sensiz haller bilmedin
Zannetme benzimiz solmadı ağam

Mevsimler değişti kışlar bitmedi

Dünyayı sarmışken bu Aşk'ın ünü
Unutmadım koyup gittiğin günü
Yoktur hasretiyin arkası önü
İncitip kırdıysam bağışla beni

Kul olmaz hatasız esastır bilmek