Durak Yiğit Şiirleri - Şair Durak Yiğit

Sözde insancıl görünüp
Kuzu postuna bürünüp
Gardaş defterini dürüp
Dürenlere benim sözüm
*
Kürd'ü,Türk'ü ayırmadan

Nedir bu çektiğim senin elinden?
Sende benim gibi gez yana yana
İstemem ellini çek şu elimden
Sende benim gibi gez yana yana

Başım eğik gönlüm küskündür sana

Tüm mevsimler olur güzün
Çöker yüreğine hüzün,
Boş yollara dalar gözün
Bakarsın yâr benim gibi

Toprak olunca yâr cismim

Tam hakkıyla sözeldi,
SÜRMELİ şenlikleri
YOZGAT’a has özeldi
SÜRMELİ şenlikleri

Onlarca şair vardı,

Yıkıldı gönül sarayı
Eller sarmaz yar yarayı
Kim yapar bizim arayı?
Garib garib ağlar GÖNÜL.!

Ağlatıp YAR durdun beni

Gözünden akmazmış yaşların çoğu,
Cemali asarak, ağlarmış insan.
İnsan dediğinde derin bir kuyu,
Kuyudan taşarak ağlarmış insan.

Sebebi sorulmaz nasıl ve niçin,

Bu şiiri bize yazdım sevgilim
Oku bunu Hele şöyle birde bak
Bu ateş bağrımı yakar kavurur
Yüreğimi yaka yaka gezerim

Kereme eş oldum ondan beterim

Bir dost omuzuna yaslayıp başım
Hıçkıra,hıçkıra ağlayasım var
İki çift laf deyip o vefasıza
Yas tutup karalar bağlayasım var.

Bu ikinci oldu şu kalbi çalan

**
Yıllar sonra geldim gördüm köyümü
Ağlayım mı güleyim mi bilmiyom
Şöyle bir göz attım gönül dağına
*** Her yer ören olmuş sanki harabe
*** Ağlayım mı güleyim mi bilmiyom

Hayırsız hasretin yakarken beni,
Bu kin,bu nefret neden-dir niye.?
Her şey bıraktığın gibi duruyor,
Ağzın hiç susmuyor, dilinde isyan..

Olmazki sabahlar,bitmez geceler,