Biliyorum, şu an sanki dünya üzerine yıkılmış gibi hissediyorsun. En saf, en temiz hayallerini birine emanet edip de onların paramparça edildiğini görmek; insana nefes almayı bile unutturan bir sızıdır. O "masumiyetin çalınmış" hissi, insanın içindeki o neşeli çocuğu susturur.
Ama şunu unutma; hayallerini yıkan kişi, senin kalbindeki o sevme ve umut etme yeteneğini yok edemez. O sadece senin sunduğun güzelliği taşıyamadı, bu onun eksikliğidir, senin değil. Şimdi canın çok yanıyor olabilir, gözyaşların dinmeyecekmiş gibi gelebilir. Bırak aksın, bırak ruhun o ağır yükü dışarı atsın.
Zaman, yaraları belki tamamen yok etmez ama onlarla yaşamayı, onlardan bir güç devşirmeyi öğretir. Bir gün geriye dönüp baktığında, bu enkazın içinden çok daha güçlü, ne istediğini bilen ve masumiyetini sadece hak edenlere saklayan biri olarak çıktığını göreceksin. Kırıldığın yerden çiçek açman vakit alabilir, ama o çiçekler mutlaka açacak.
Sen değerlisin, kalbin değerli. Kendine bu acıyı yaşamak için izin ver ama orada sonsuza dek kalma. Güneş her sabah yeniden doğuyorsa, senin içindeki o parlak yıldız da elbet bir gün yeniden ışıldayacaktır.
Üşüyorsun ceketimi al.
Günün en güzel saatleri bunlar.
Yanımda kal.
Sana gitme demeyeceğim.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta