Yine akşam oldu,
Yalnızlık omuzlarıma çivisini çaktı yine,
Uzaklık aynı gerçi,
Heryerdeyken olan uzaklığın pek değişmedi,
Yine akşam oldu orda olduğu gibi,
Görebiliyorum seni burdan da,
Aynısıydı ordayken de,
Uzaklıktan korkmuyorum belki de,
Orada da aynıydı uzaklık gerçi
Donuklaşmış oldu artık bu,
Bir o kadar da hüzünlü romanlar gibi,
Galiba ben baştan kaybetmişim,
Belki de ben baştan kazanmışım, insanlık kaybetmiş...
Kayıt Tarihi : 8.10.2002 21:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gece dargın, gün yorgun gibi.
Cadeleri kalabalık yanlızlıkları saki ve sensizdi.
Yoktun onca insanın arasında,
Bir an düşledim karşımda olmanı boynuma sarılmanı gözlerime bakıp hasreti bitirmeni,
Yoktun gün bitiğinde, güneş batığında,
Akşamın hüzünlü rüzgarları estiğinde,
Yine sensizliğime sakladım neyim varsa.
Bu şehir yitik bir aşk hikayesine şahiti birde avare halime alıçmıştı aslında.
GÜLAY GÜNERHAN BALYEMEZ
Kalemsiz şair.
Darul Ukba hayrola…
TÜM YORUMLAR (27)