Hey gidi günler hey.
Su gibi akıp giden gençliğim.
Bir rüya, bir film şeriti gibi nasıl da sıralanıyor.
Bunca şeyi geçirmiş olmakta akıllara zarar.
Nasıl metanetli olabildim,
Nasıl dayanıp, hâlâ ayaktayım,
Bak işte birlikte kurulan hayallerin altında,
Can çekişiyor umutlarım.
Bak işte günbegün senden uzakta,
Sabrın köşesinde dem tutuyor, gün sayıyorum.
Yine ben sana sevdamı göğsümde saklıyor,
Gönlüme senli anıtlar dikiyorum.
Peki öyle olsun.
Vazgeçti say beni.
Sen bir çırpıda vazgeç bizden,
Unuttu bil beni.
Peki öyle olsun.
Suskunluğa bürünsün dilin,
Tek bir kelimenin sayfalar dolusu yazılsa da,
Tam bir ifadesi olmayan hisler yumağıdır özlemek.
Yüreğini sıkıp sıkıp bırakan onmaz bir sancının,
Suskunluğa gizlenip, çığrından çıkan bir duygunun karasıdır özlemek.
İdam sehbasında çaresizce bir bekleyiş,
Kadere teslim olmanın en ağır mahkumiyetidir özlemek.
BATAN GÜNEŞ
Dağ başında masum çiğdemim.
Yine doluya mı tutuldu nazenin yüreğin.
Sabırla beklediğin gün doğumu,
Umut dallarını hazana mı bıraktı?
Yine hazin bir sonun habercisi mi,
BELKİ....
Geçti vakit gitti giden.
Sonraya bıraktığımız zamansa,
Bir meçhule emanet.
Sıra bize gelmeyecek bu hayatın koşturmasıyla.
Geç kaldım hayata desem de,
Bilmiyorum...
Daha kaç günlük ömür biçilir benden geriye kalanıma.
Daha kaç hüzne boyun eğer,
Kaç kederi savuştururum sabırla.
Daha kaç gözyaşı akıtır,
Kaç umudu çaresizliğe bırakırım usulca.
Üzüldüğünüz de mutfağa sığınanlardan mısınız?
Hani kafanızda susmayan gürültüyle,
Kalbinizi iki dağ arasında sıkıştıran bir güçle,
Hüzünleri, incinmişliği örtbas etmek dürtüsüyle,
Gözlerinizin yaşını soğanın acılığına yükleyenlerden misiniz?
Ellerinden ziyafet dökülürken,
BEN GİDİYORUM
Son bir defa bakıp gidiyorum.
Rüzgar götürsün kokunu üzerimden,
Kalmasın sana dair tek bir iz, sıyrıl yüreğimden.
Elimde sigaram, dilinden dökülen zehrini de çeksem.
Bütün hayallerimi omuzladım ben gidiyorum.
BENİ ANLAR MISINIZ?
Sadece yorgunum desem beni anlarmı sınız?
İçinde umudu paramparça olmuş bir yorgunluk desem,
Uykunun bile yük olduğu,
Ağlamaya bile gücün kalmadığı,
Nefes almanın bile anlamsız geldiği bir yorgunluk desem.
Şiiriniz bol olsun
mutluluğa götüren yol olsun.
gönlünüz neşeyle dolsun