Dinmez Er Şiirleri - Şair Dinmez Er

1-
Sizler çiçeklerle konuştunuz mu hiç?
Sevip okşadığınız oldu mu nazenin gülleri?
Sıcak bir merhabaya gönül telleriniz titredi mi?
Kentler her geçen gün kalabalıklarla dolsa da
Onca insanlar içinde ben sessizim, kimsesizim

Çiftim çubuğum var,ekip biçtiğim toprağım,
Bir ayağı çukurda,kocamış bir anam var.
Yalnızlık Türküleri çalan kırık kavalım,
Saksıda fesleğenim,kafeste kekliğim var.

Küplerde pekmezim,tuluklarda tuzlu yağım,

kavuşmamızı muştulamış iken
özlemlerin başlıyor yeniden
korkunun ahtapot kolları sarıyor her yanımı
pembe halılı yollarında düşlerin, avuntu arıyorum
bir dokunuşla dünyaları değiştiren sihirle tanış oldum
esiri olduğum arzu dağlarında şaşkınım artık

Gözlerin neden böyle senin
Bir esrar perdesinin içinde
Çok bilinmeyenli bir denklem
Bir bilmece gibisin…
Denize dönüyorsun yüzünü gözlerin mavi
Bana çeviriyorsun bakışlarını

“Umudu besleme, boşuna bekleme unut
Hayat sana vaat etmedi ki istediklerini versin! ”
Akşamdan akşama iki tek atana akşamcı diyorlar
Bilmiyorum ne aradığımı şişeden kadehe dökülende
Huzur mu, mutluluk mu, bir sevgili mi?
Yok, canım daha neler!

Bir söylesen,
Neydi bende aradığın?
Ben beni bende bulamıyorsam
Beni sen nasıl bulacaksın?
Beni ben de aramak
Boşa kürek çekmek

seni seviyorum...
...
sevda bir yaman kelime
azdır benzetmek onu ölüme*
bu gece son olacak
io ti amo...seni seviyorum(!)

Deve dikeni çiziği hiç değil
Gönül yarası diyorlar
Hançer yarasından derin
Kattı önüne kovaladı
Yıllar yılları
Ne çare

Ağlama Yüreğim

Sus duymasınlar ağlama yüreğim
hıçkırıklarla boğulduğunu görmesinler
olan olmuş bu gönül sana akmış bir kere
içimi yakan kor ateştin sen / istemesen de

Nice ayrılıklar yaşadım için, için ağladım
Terk edilişlerimde oldu sızladı yıllarca yüreğim
Özledikçe, andıkça birini, başka biri girdi hayatıma
Uykusuz, soğuk, sağır ve dilsizdi garlar
Onu ara istasyonların ölü ışıklarında gördüm
Bakışları mahzun, yüzü solgundu