Dinmez Er Şiirleri - Şair Dinmez Er

Bir tuhaf haldeyim
aşkın hangi haline düşer
bu halim? / bilmiyorum
taa… / ezelden sana tutkunum
tek bildiğim / senin hiç bilmediğin
bir yürek çığlığıdır bu şiirim

Kalbine Yaz

Biliyordum
Tüm güçlüklerden daha güç olduğunu ayrılıkların
Seni sevdiğim kadar sevdim
Senden ayrı geçen günlerimi, ayları

Hiç Değişmemişsin!

Bugün yolların ayrıldığı
Hayatların yön değiştirdiği
Senin bana “Elveda “ dediğin
Benim sana “Hoşça Kal “ dediğim

Bu şehir soğuk
İçime işliyor sensizlik
Soğuk bir çelik gibi
Hiç bir eksiğim yok
Senden başka bu şehirde
İşaret parmağımla kalbin içine

her sabah gibi bu sabahta yağmur
acımasız, üstüme üstüme yağıyor
isyanla göğe kaldırdığım ellerim ıslak
saçımdan, sakalımdan çavlanlar düşüyor
cehenneminde yalnızlığın yanıyorum ıslak, ıslak
aklımdan sen geçiyorsun

“ Sokakların yalnızlığında kimler sabahlar?
Köşe başlarında ah edip yaş dökenler kimler
Bir aşkın sonu / başı depremidir travma …“

Kitaplarım tek mirasım saçılmışlar etrafa
Dudaklarımın mırıldandığı dualar, şarkılar

Şırıngadan fışkıran zehir gibi pişmanlık saracak seni
Anlayacaksın can yakan güzelliğinin para etmediğini
Belleğinin kanlı canlı raflarında durmakta olan anılar
Çağlayarak dolacak gözlerine geçmişte yaşananlar

Sabah vakti açtığın pencerenden içeri mevsimler dolar

Kov gitsin kederi elemi gözler yaş dolmasın
Hoyrat bir el gülün yolup bahtın karartmasın
Sevda yüklü yürekler katlanamaz bu ayrılığa
Ne güç yeter, ne de sabır böylesi bir sayrılığa

Susup gizlemenin ne anlamı ne sebebi var

Bir umut kırıntısı olsun kalmadı mademki,
Gidiyorum gayrı bu ellerden unut gitsin beni
Bir gün olurda karşılaşırsak bir tesadüf eseri
Tanımıyor gibi davran yabancı yerine say beni

Kabullendim varsın ayrılıklar kaderim olsun

Vardiya Şiirleri



Mısraları gece vardiyasında dizdim
Acılarımın dilini şiir eyledim