Destan Özden Şiirleri - Şair Destan Özden

Destan Özden

Çay sohbetimizin ortağıydı
Konuklar masallardan çıkıp gelen
Türküler ve şiirlerdi.
Birde annemin çiçekli çay bardaklarındaki....

Devamını Oku
Destan Özden

Biliyorsun benim coğrafi
Ve kaderi acılarım var
Birde seni kimliğime ekledim
Çık gel
Ben hava şartına göre renk değiştiren
Gözlerini özledim..

Devamını Oku
Destan Özden

Çok mahzun, ve derin gülüyordu
Ne şiire,
Nede türküye sığmıyordu
Gülüşünden öperim dedim
Hadi öpsene, der gibi güldü
Bu onu sevdiğimin,

Devamını Oku
Destan Özden

Çok mavisin
Girdaplı ve derin
Sana ulaşmak zor, biliyorum
Buda benim kaderim..

Devamını Oku
Destan Özden

Yarası güzel olan kabuk bağlar
Sende ben gibisin
Kabukları söküp atmışsın
Çok yaran var
Ey mavi deniz
Hırçınlığın, asilliğin, bundandır..

Devamını Oku
Destan Özden

Eylül işte
İçimde çırılçıplak bir hüzün
Ve içimi çizip düşen sarı yapraklar
İçimi dökeyim desem
İlk sen düşersin üryan, öylece ulu orta yerde
Bundandı çaresizliğim

Devamını Oku
Destan Özden

Ruhları deli kadınları seveceksin
Gülüşünden öpeceksin
Tenine keşfedilmemiş
Mavi bir coğrafya çizeceksin
Sesine nefesine sarılacaksın
Dokunuşunda deva,

Devamını Oku
Destan Özden

Bir mavi kadın, dersime bakar
Bir gözü dersim
Bir gözü munzur
Bakışı asi rüzgar
Gülüşü yüreğime devrim
Söyleyin gitmesin

Devamını Oku
Destan Özden

Ey dersimin; engin dağları
Asi munzuru, sar sarmala,
Koru enginimi
Anası babası yolunu gözler
Kurban olam.

Devamını Oku
Destan Özden

Sen devrimin ortasında şiir
Ben ise acemi şair
Seni yazsam özgürlük
Yazamasam esaret.

Devamını Oku