Destan Özden Şiirleri - Şair Destan Özden

Bir başka sabahlar getir bana.
İçinde biraz mavi,
Biraz sen,
Biraz istanbul,
Unutma, en çokta cumartesi..

İçimde boş bir bavul var
Bir kaç siyah beyaz resim
Birazda gönderilmemiş mektuplar
Üst baş almadan
Seni kuşanıp gidesim var..

Hayata kılıç çekersin.
Bir çift göze,
Bir gülüşe,
Yenik düşersin..

Bir gün;
Sana ezberlediğim türkü
Dilimde susacak
O gün;
Sana yazdığım şiiri yarım bırakıp
Gideceğim..

Bir gün gidersem,
Soranlara;
Mavi'yi
Şiir'i
Eylül'ü
Ve papatya'yi

Aylardan eylül, günlerden cumartesi
Bir hayat kadını, camdan caddeye bakıyor hüzünlü
Kadın çok namuslu
Geri kalan herkes namusuz
Bir sokak çocuğu
Sattığı mendille, silemiyor sümüğünü

Ah diyorum cigeramın
Buda hayatı, bütün derinliğini ve, çıplaklığıyla
Yaşadığımın nişanesidir
Çocuklar diyorum, çocuklar cigeramın
Ömrüme sebep olacak olan'da budur
Bir kadın, def çalışıyor içimde

Bir kadın gördüm, çekmiş iskemleyi
Oturmuş çay ocağına
Saçları şiir
Kokusu bir başka coğrafya
Bir enstrüman kirpikleri
Gülüşü oturmuş divana

Söyle bana çiçeğim
Faşizm;
Şiir bilir mi
Türkü söyler mi
Can bilir mi
Yoksulluğun gölgesinde,

Artık günlerde kısalıyor
Usul usul eylül yağıyor üstüme
Şimdi gamlı bir pepug kuşu yüreğim
Her şey tükenip gidiyor
Bir sen;
Yalnızca sen;