Dudaklarımı sıkıp ağzımı ellerimle kapatıp hıçkıra hıçkıra, sessiz sessiz ağladığım gün anladım:
Bazen insan, gözyaşlarını içine akıtırmış.
Gözyaşlarım, heveslerim gibi içimde kaldı.
Kursağıma battı mutluluklarım.
Hep bir köşe, hep bir dönemeç aradım hayata çelme atmak için,
Ama her attığım çelme, beni düşürdü.
Denizlerimi yakmaya mı geldin, adam? Denizler yanmaz ki... Gözlerimi soldurmaya mı geldin? Gözlerim solmaz ki... Kalbimi kırmaya mı geldin? Kalbim artık kırılmaz ki...
Hayat bir mücadele değil mi? En büyük çabamız yaşamak.
Yanlışların doğruların ipini çektiği anlardayım, Dilimin susup kalbimin konuşması artık imkânsız. Oysa imkânlı imkânsızlıklar saklıyordum umut defterimde, Kuruttuğum mutluluk çiçeklerine inat.
Sana bu satırları, umudumun umutsuzluğa döndüğü saatlerin birinden yazıyorum.
Sabaha çok az var.
Gidişinle uykularım da terk etti beni.
Gözlerim tavan ve duvar arasında gidip geliyor.
Dilim sana milyonlarca sözcük saklasa da,
çıkmıyor dudaklarımdan tek kötü kelime.
İstanbul’un buğulu ve ıslak sokaklarında kaybettim seni.
Sen adım adım giderken benden,
Ben damla damla yıkadım gidişinin ayak izlerini.
Dünlerin acısı,
Sözlerin yalnızlığı dudağımda kaldı,
Yutkunup yutkunup sürüdüm ölü derimi.
Zabıtlara geçsin bu bir itirafnamedir,
Ben onu sevmekten,
Ben onu beklemekten,
Ben onu özlemekten
Yoruldum.
Gün batarken yüreğimde
Sevdan gizli bende
Ayrılıklarla dolu hüzün vadisinde
Kavuşmak için çırpınan ruhum şimdi
Dakikalar yıllara dönüşüyor
Yillar hasrete
Merhaba doktor,
– Biliyorum kızıyorsun bana…
– “Onca zaman neredeydin? O kadar emek verdim sana, hiç mi olmadı?” diyorsun.
– Haklısın belki…
– Ama bir kere de sen yap empati…
– Hani hep bana diyorsun ya, “Deniz, kendini başkasının yerine koy…”
Derin bir aşktı benim sana hissettiklerim.
Ne zaman konuşmaya kalksam,
Gözlerin sözlerimin katili oldu.
Ve ben hep sustum.
Sonra baktım ki ben sustukça uzaklaştın benden,
Her suskunluk daha da çok kanattı beni.
Gönlünün sırlarını yüreğime nakşettiğim günden beri,
Adını her solukta yıldızlara fısıldadım.
Aşkın en derin sularında seni arayıp bulamadığım anlarda,
Sensiz nefes almanın hüznünü yaşadım.
Gözlerin, yıldızların en parlak hali oldu,
Şimdi gitarın bile hüzünlendiği anlardayım
Gelişin geliyor gözlerime sonrada gidişin
Hafiften yağmur çiseliyor göz bebeklerime
Sakin ağlıyor musun deme
Gözlerime yağmur yağdı sevgili …
Ey Kalbimin ışığı…
Hayranınım deniz hanım
Siz İzmirlisiniz galiba. Ben de Aydınlıyım, hemşeri sayılırız. Birbirimizi takip etmeye yorumlamaya ne dersiniz?
Dost selamlar.