Calisiyordu cani cikana kadar, kendi evinde emanet gibiydi. Ne gülmesi gülme idi. Ne sevinci sevincti. Bir baskalasmisti o evlendiginden beri. Bir tek anne baba evine gittiginde o cocuksu hali üstüne geliyor. Esip gürlüyordu.kendi evinde bir yabanci, yada emanet gibiydi. Yaranmaya calisiyordu. Kendisine deger vermeyenlere. Ne yapsa olmuyordu cünkü o kendisi olamiyordu. Kisiligi de degismisti. Onlarin bir nalina bir mihina vuran davranislarina zamanla kilif arayip onlari hakli bile cikariyordu. Efendilerine hayatini adamis bir köle gibiydi. Uyanamiyordu o girdigi derin uykudan. Onunla konusurken insan onun duvarlarina carpiyordu.
13.05.2022 Bad Hersfeld
Zeynep Sekerci
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik



