Anadolu'nun en ücra bir köşesine öğretmen olarak atanmıştım. Okulumun bulunduğu köye günde iki kez taşıma aracı geliyordu ama taşıma saatleri, derslerime uymuyordu.
Köylüler sen bekârsın diye bana kiralık Ev'de vermemişlerdi.
Bu yüzden her gün beş kilometre
Yürüyerek merkez ilçeye giden ana yol kavşağına ulaşıyor ve ilçeye gidiyordum ama bu da beni çok yoruyordu.
Bir gün müdüre hanım bana okulun müdür yardımcısı odasında kalabileceğini söyledi.
Çok sevinmiştim. Çünkü artık yorulmaktan kurtulacak, öğretmenliğimi rahat rahat yapabilecektim.
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta