Cevdet Altay Şiirleri - Şair Cevdet Altay

Anası polise şikayt etmiş
Kızımın peşini bıraksın demiş
Sonunda dilekçe önüne gelmiş
Sevmek suçsa beni asın hakim bey

Gönül coşmuş dilim gene susuyor

Acılarım sıra,sıra dizilmiş.
İçime akıyor halamın kızı.
Kaderimde çaresizlik yazılmış.
Boynumu büküyor halamın kızı.

Bahtıma meskendir bahtsızlar yurdu.

Bu dünyanın havasını,,
Bozanlara haram olsun.
Hakketmeden sefasını,
Sürenlere haram olsun.

Teraziye haram katan,

Bir və fasız mə ni qandırp durur,
üreği qırx yerden sındırıb durur,
Girip sol yanımı yandrıp durur,
Mə ni bu ataşa salan hardasan!

O sə ndə ki mə ni bilirə m dedin,

Gözlerin yürekte hasbi hal olmuş.
Bakışlar dudakta kendini bulmuş.
Muhabbetin tadı damakta kalmış
İstemem geceler sabah olmasın.

Duygular kabarsa el ele verse

Bir zaman yuxuna haram qatırdın
Doqmatik söz edip mana satırdın
Seher güneşindim ne tez batırdın
Qaldım bilmem hası dağın dalında

Ağız dolusu o canım dediyin

Görende gonlumda çiçehler açar
Qaranlıx yollara ışıxlar saçar,
Kestin amanımı qalmışam naçar
Halım çox yamandı vax ay gözel gız

Daramış saçını töhmüş omuza,

Bu adamda kimdir diye sordular
Önümüze türlü engel koydular
Bizi ayrı, ayrı yola vurdular
Arkan sıra baka kaldı gözlerim

Bir anda içimde bir ateş yandı

Bir bakış su misal, içime aktı,
O anda aklımı aldı gözlerin.
Kap kara dünyama bir ışık yaktı,
Vuslata özenen yoldu gözlerin.

bu şehrin her bir insnı,beni çok iyi tanırlar,
dolaştığım bu caddeler,azmı kahrımı çektiler.

ıslak kaldırım taşları birer sırdaşım oldular,
parktaki salkım söğütler kucaklarını açtılar.