Cevat Üstün Şiirleri - Şair Cevat Üstün

karlı dağların ardından eser rüzgar
bazı sabah üşür yüreğim
hasret bıraktığın yurdunda
kaldım kimsesiz
karlı dağların savurduğu eser rüzgar
bazı sabah üşür bedenim

esen yele anlatsam,
gül dalına bülbül ile
dile gelir misin?
yüce dağ başlarına anlatsam,
kar tanesi ile
bile gelir misin?

iyonyada esen rüzgara
verdim yüreğimi
tozlu bulutlardan yağsın gül yüzüne
turuvada eser rüzgarla
bir efsane konar sarıkız tepesine
paris ve helenden aşkın yazılamayan dizelerine

İnsan sevdalıysa taşına toprağına
İnsan sevdalıysa suyuna havasına
İnsan sevdalıysa börtü böceğine
İnsan sevdalıysa memleketine
Memleketinde savrulan rüzgara
Katılır mı külleri şiir türkü tadına

al fistan giymiş
çeşme başına gelir
salına salına
ilkbahar yeliyle

kar yağarken dışarıda
otobüste
geçen kilometreleri sayıyorum
rüzgar savururuken kar tanelerini
otobüste
beynim seni savuruyor

kar taneleri alıp götürdü
dağ başlarına meşelerin dibine
savrulan rüzgar üşüttü bedenimi
ak örtüler serilmişti toprağa
uzaklarda dağların eteğinde

kaderimsin
munzur gözelerinden akan su
çorak yüreğimi yeşertensin

merhaba diyebilmek
baharla gelen rüzgara
merhaba diyebilmek
dalda açan çiçeğe
merhaba diyebilmek
serçe kanadında taşınan umuda

mevsimlerden sonbahar
dışarıda soğuk
alıp başımı çıkıyorum sokaklara
sakin ve yıldızlı bir geceyi dolduran
sevgi sözcükleri yüreğimde
dilimde hatırla sevgili