Filizkıran fırtınası eser nisanda, sen yüreğime
İnce ince düşer damlalar toprağa, sen yüreğime
Kırlangıçlar mavi gökyüzüne kanat çırpar, sen yüreğime
Rüzgar gonca gül kokusu savurur, sen yüreğime
İlmek ilmek dokunur sevdanın rengi kilime, sen yüreğime
Yazı müjdeler gelecek günler, sen yüreğime
bozca adanın bir evinde
paslanmış pencere korkuluğu arkasında
nefesimiz geceyi sabaha katar
sardunyalı pencere müjdeler
günün ağardığını
tene değen dudaklar yorulur
yıldızlar kayardı
sonbahar yapraklarının üzerine
sen yokken yüksel caddesinin öte ucunda
dalarsın sisli gecenin şafağında
sarı bir ışık düşer hayallerinin üzerine
bir dağ başında yalnızlığına
gizem dolu bir kadınsın
bende bir arkeolog
tozların altındaki mücevheri bulmak istiyorum
keşfetmek yüksek bir dağda açan bir çiçek gibi
seni
yani gizemli dağların vadilerinde gizlenmiş
Günebakan mavi göğe uzanıyor
Kökü toprakta
Kızıl gül mavi göğe uzanıyor
Kökü toprakta
Beyaz papatya mavi göğe uzanıyor
Kökü toprakta
Güneş batarken saçların sonbahar rengiydi
Uzak dağlara yol alan güneş
Maviden bordoya dönüyordu
Taş plakta bir hasretlik türküsü
Uzak dağların gölgesi
Nadasa bırakılmış tarlalara düşüyordu
kar yağarken dışarıda
otobüste
geçen kilometreleri sayıyorum
rüzgar savururuken kar tanelerini
otobüste
beynim seni savuruyor
kar taneleri alıp götürdü
dağ başlarına meşelerin dibine
savrulan rüzgar üşüttü bedenimi
ak örtüler serilmişti toprağa
uzaklarda dağların eteğinde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!