Çetin Akyıl Şiirleri - Şair Çetin Akyıl

yine de bekler
yol gözler
kapı çalanı
el öpeni olmayan..

emekçi kadınları severim
severim işte
başka bir şey söylemem
toprağı
gelincikleri
denizi

"emzirdiği meme üstünden
çıkardığı resmi
öptü kokladı bastırdı yüreğine bir ana
daha kanamasın diye yarası
daha kanamasın diye yarası"

Evlat çalmaz kapıyı
demez ana ben geldim öpmez elimi
ellerim soğuktur benim siz bilmezsiniz
siz bilmezsiniz ne ateşler yanar içimde ne ağaçlar kurur çiçek üzeri
ne denizler kara çamur bataklık olur bilmezsiniz
bir evlat nasıl gömülür yüreğe

evlatlar analarını değil
analar evlatlarını gömüyor artık bu topraklarda
gel dayan şimdi bu acıya

ey canlılar diye hitap etsem size
ey insanoğlu
o bile fazla olur"

ey deniz söyle bana
gözyaşımdan neyin fazla
derinliğim mi dersin
ya benim insanlığa olan sevdam
maviliğim mi dersin
ya benim özgürlüğüm

çalkantılı bir denizdi babam
bizim sade martılarını gördüğümüz

kudurmuş köpek sesi etrafta
kurtlar karlı dağların ardından uluyor
ama
göç yolunda turnalar
keklik çoktan bastı yumurtayı
evet köpek sesi etrafta

ellerini önünde bağlayıp
başını önüne eğdiğinde bir çocuk
derin bir kuyuya düşerim ben
boğulurum nefes alamam
toprak atarlar üstüme
toprak atarlar üstüme