"kimselerle konuşasım yok
kuş olup ötesim var garip garip
"kimsem yok ki senden başka sığınacak
kimsem yok ki
ben yine sana geldim ey gece
yine sana döküldüm
sana karıştım"
Kıraçta gül dikenlere,gül kokanlara
iyi insanlardık biz
baya baya iyi insanlar yani
ama bu topraklarda artık
yer yok dediler ayrık otlarına
oysa biz inatçıydık
kıraç topraklara saçıyoruz tohumları
gülüyorlar bize
gökte turna alayları değil
karga sürüleri
velakin çocuk gülüşüdür omuzlarımızdaki yük
ve ceplerimizde uzak diyar kuşları için yazılan mektup
ÇOCUKCA BİR ŞİİR 2
korkunç bir nehir akardı orada
korkunç bir derinlikte akardı
alev kusan ejderhalar çocuk yerdi bir lokmada
güneş arada siyah doğar
ay bile korkardı o zamanlar
denizler mavi olsun
gökyüzü de mavi olsun akşamları turuncu
ama bulutlar beyaz sonra üç gün pembe olsun
ağaçlar yeşil olsun kestaneleri kırmızı
kuşlar kafese girmesin uçsun
ama uzaklara gitmesin yakınlara gitsin
"temiz kaldık
çiçek kaldık
çocuk kaldık
denize gömsünler bizi"
üzerine giydirdikleri çiçekli elbisemsi ile
kalbine dokunacak elleri beklerken yolcu
şöyle mırıldandı Hüda'ya
iyi değilsem,insan değilsem
bu utanç yeter bana
buracıkta dürülsün defterim
"ekmek içindi
çocuklar içindi içimizin yanması
gerisi söylenmese de olur.."
boyları bir karış bile uzamayacak
boyları hiç uzamayacak diyorum size savaşta
çiçeklerin
çocukların
çiçek kokan çocukların
Yüreğini düşüncelerini İnsanlığa adamış yaşadığı zaman dilimine duyarlı.. nadir bir kişilik...
Arkadaşımı yürekten kutluyor...başarılarının devamını diliyorum...