Böyle yazdı şair
böyle biline dedi
böyle duyurula kulaklara
çocukların güldüğü yerde başlar hayat
çocuklar nerede dedi zaman
suratımıza tükürmeden önce
kimse diyemedi dört duvar içinde çaresiz onlar
dört duvar karanlık
dört duvar arası utanç ve kulakları delen çığlıklar
diyemedi kimse
çocukları öldürdüler anne
analar eteklerinde topladı çocukların parçalarını
biz neden bilmem
bugün de her zaman ki gibi
çok şükrettik Tanrıya
seni mavinin yerine koydum
kuşların yerine koydum
seni çocukların yanına koydum da sevdim başka sevdim
öyle sevdim onları sever gibi sevdim hiç söylenir mi bu
seni nazlı nazlı akan menderese benzettim de sevdim
incire benzettim zeytine benzettim
daha bir sürü şey var kafamı bozan
daha bir sürü kıymık kafamın içinde
zamanlı zamansız batan battıkça kanatan
dilimdeki isyan
gözümdeki ateş
elimdeki taş
dedem kurmuş bu değirmeni
sert rüzgarların,zaptedilmez kaynakların önüne
babam burda görmüş anamı
çuvaldaki unlar beyaz
anam daha beyazmış
beni eline alınca anam
dem geleneğidir bu erenler
gören bizi şarap içiyor sanır
biz de şarap içiyormuş gibi yaparız zaten
zaman içine acılar doludur kadehimizin
içer içer içimizde saklarız
ben her şeyi ona dedim
ona ağladım kimse anlamayınca beni
sabaha karşı gecenin şarkısını da ona söyledim
ben her şeyi zamana dedim
bazen susarak
bazen şarkı söyleyerek
-
Başak Öztürk
Tüm YorumlarYüreğini düşüncelerini İnsanlığa adamış yaşadığı zaman dilimine duyarlı.. nadir bir kişilik...
Arkadaşımı yürekten kutluyor...başarılarının devamını diliyorum...