Can Aydeniz Şiirleri - Şair Can Aydeniz

Can Aydeniz

Kaplanın yakışmadığı gibi kafese,
evren benzersizliğini kaybediyor güzel pençelerine deyince,
Dünyanın Çimenleri dahil artık erken açan çiçekleri yakışmıyor,
çıplak ayakla yürüdüğün topoğrafya öğretilerimizde.
Haber alınamayan tüm gidenler eğer dönerse,
bileklerine bakınca delirir çok eminim.

Devamını Oku
Can Aydeniz

öyle demeyelim biz bu duruma
ekimde verilen kasımda alınmaz
üstüme yakışan gülüşler çıkmaz bi kere
çok çeşitli deterjan gerek
kezzap atar gibi çekmek elini olmaz
tuz ruhu atar gibi

Devamını Oku
Can Aydeniz

mevsimsiz, ifade ile alakasız kabahatlerimiz
kış gösterip, yaz vuran vilayet geçişleri gibiyiz
duyguların üzerinde ince kaşmirden palto
ve çocukluğumdan kalan bir iz
konuşmayı unutmamın sebebi olabilecek gibisiniz
öyle bakmasanız yüzüme, öyle görmeseniz beni zira

Devamını Oku
Can Aydeniz

Ağlama, güdemediğin deve huzursuzluk yarattı diye barda
içtiğin voktalara say ya da yarın çetenle uğra kumara
kerhane önünde kavga çıkarırsın ne faydası var loş hava
oldukça temiz fabrikalara inat
temiz hava
fahişeler etkilenmez, umursamazlar bulutlar kaçışta.

Devamını Oku
Can Aydeniz

Ay kıskanır, esmersin geceye inat
birden binalar geçer, bakarsın biz ilçe değiştirmişiz
haritanın en başından sonuna belki
bir otobüse biner, ilaçlarımızı deneriz
gece artık olmaz, kıskanır -da griye evrilir
yatalak bir adam son kez yürüyecekse

Devamını Oku
Can Aydeniz

siktir et kanunu ve origami tekneni yüzdür üzgün
sırtında gezinen köpek dövüşü ile büyüdün
denize uzanan yakandan yokuşlarına
nefesli serüvenlerini volkanik yamaçların hazarına
ard arda sarılan akıbetini süzdür
denginden uzak

Devamını Oku
Can Aydeniz

Bahçeler çığlık kopardı erguvan dalından
toprağın gözleri kan çanağı yanlış mevsime açtı
ağrı ve sancı garnizonunda alışıla gelmişti kundaklanma
lodos garkına da doyardı körpe uçları saçlarının

alışıla gelmiş ziyadesi ile sade yalnızlık sarmış köklerini

Devamını Oku
Can Aydeniz

Köklerinden doğdum koştum hep gölgene mahsur
iki kelam avutmaz zira koşulsuzdum
Çarşafında unuttum ip atlayan çocuk huzurumu
Mecaz mahal münasebetsiz, alaca har
Orman gibiyiz içten içe yar
pikene mahsur ve mahsun sevişirken yanar mensur

Devamını Oku
Can Aydeniz

Kusursuz bir ihanetti, çaydanlıkta kahve kaynatmak
ceza niteliğinde elimi yaktı
belki literatüre geçmediği için
belki de olmadığından bana ait hiçbir şeyim
fuşya sancım anlam kazanmıyordu bir türlü
zira endemik bedenini betimlemek ise evrenin işi -idi

Devamını Oku
Can Aydeniz

Solduktan sonra açılan güller
mecmuası olur gözlerinin.
her turuncu bulut izi,
ellerinden hallice olduğu bende hissedilir.
bir gece söz olur dizilimi adın ile başlayan,
gözümden esirgediğim ilave yanlızlık.

Devamını Oku