Can Aydeniz Şiirleri - Şair Can Aydeniz

Can Aydeniz

Bekleme kimse gelmeyecek
dolmuş kül tablası, yine gidecek
sefalet, morfini intihara iterken
saç kıran hüzün, aforoz sirayeti
hurafeler asılı portmanto, düşecek
dargın kadere fahişe

Devamını Oku
Can Aydeniz

tamam dedim dünyanızda yeniyim
hüznün acısı gökyüzüne sindiğinde
yakamoz denize serdi şen misallerinin polenini
nacizhane inançlar ve umutlar din akabinde vesvesesi
yağar gözlerinden seyise ihanet eden kısraklar tedirgin
ortalık malı bugün sarkazm gri

Devamını Oku
Can Aydeniz

Rüyamın girip koluna
rica ederim Müzeyyen böyle uyuma
yağmura hedef gösterip beni
ve saat hep aynı gibi
üstümde kırık baş ağrısı
karanlık abiyesi giyince hamasi

Devamını Oku
Can Aydeniz

Ve konuşmayı beceremeyenler susardı

Bittabi sen bakana dek çiçekler de solacaktı

Açmamıştı, açacaktı günleri kovalayarak

Devamını Oku
Can Aydeniz

şarapın kımızı kanıma karışınca gördüm
her ışıkta öpüşüyorduk ve üşüyorduk
kanunlar vuku bulmuş bizi seyrediyordu
bin ihtilal geçmiş isyandan seyrediyordu
dar ağzı bir ülkenin uşağı hayatım uzunca önümde
öptüğün yeri kokluyordum şüphesiz

Devamını Oku
Can Aydeniz

Ayrı faylar minvalinde manolya
cüzzamlı bir titreyiştir nefes almak
Dünya denilen karantina da ise bilhassa
muntazam tılsım arzıdır, her yarda
mekanik işleyiş sinmiştir sokaklara
çay bahçesi, kaşır sıradanlığı

Devamını Oku
Can Aydeniz

Kahveyi soğutarak içmendeki acemilik,
saatlerin bitmemesini dilemek gibi.
bulut geçişinden izbeye düşerek ben,
dünyada gülüşünü görmeye gelmiş gibiyim.
yarım akıl, gülüşünü özlemek.
gözlerinin yanında solmuyordu bir türlü.

Devamını Oku
Can Aydeniz

İspirto kanadında hayaline ulaştığımda resmin boş kaldı
egzama sarmıştı vesikalığımı
mengenemde küflü beklentiler
ağlak bahçıvanın elverişsiz toprağı gibi
karamsar kefilin gecekondusuna istiflenmiş
çehresine dizili ve çürük zakkum ekmiş biri

Devamını Oku
Can Aydeniz

montumu katlayıp anahtarların üstüne bıraktım
dilsiz uşak üstüne çok alınmadı
anam avradım olsun çok yalnızım diye korktum
anahtarları montum, sabrımı sular altında boğdum
ben yalnız, uşak dilsiz, kimse aldırmadı
bir çocuk öldü, montu bende kalmıştı

Devamını Oku
Can Aydeniz





güvenilir bi parke taşmı kaldı
el arabasıyla kendini götürerek ağlak duşa
üç kişilik salon koltuğuna sığan tüm sarışlarımı bırak yokuştan

kimsesiz hayallerim döner bana kesin
doğru teşhisi koyamayan doktoru *******

Devamını Oku