Aşağıdakiler,
Muhtelif zamanlarda,
Sana söylediğim yada söylerim dediğim
Not defterimdeki cümlelerdir.
Böyle şiir mi olur diyebilirsin,
Gülebilirsin,
Aramıyor, sormuyormuş;
Karşılaşsak,görmüyormuş;
Kazara düşsem düşüne,
Beni hayra yormuyormuş.
Bırak düşmeyi peşime,
[Bu bir beddua değildir.
Hep doğru söyleyici de böyle demiştir.]
Yaşattıklarını yaşayacaksan eğer,
İleride sen de şairsin.
Yakınlar uzak olabilir,uzaklar yakın;
Kalbinizde Sevda var mı?Siz on bakın.
Yer açtıkça kalbimde sana,
Yer kalmadı bir başkasına..
Kiymet varlıkta biline,
İyiler çıksın yoluna;
İnsanlar gelsin gelmesin,
Melekler gelsin ölüne.
Verince Allah kuluna,
Anne -müteveffa- ve baba-hala sağ-
Çerkez idi her ikisi de,
Aş beğenmeyip yemediğimizde
Kızarlar ve “Eşeğin ettiğini ye! ” derlerdi.
O üç harfli – b ile başlayan- şeyi
Sözle de olsa yedirmezlerdi.
Dünden gelen
+ Bugün olan
- Bugün kaybolan
=Yarına kalan.
Az ise yarına kalan dünden gelenden
Sabah olmadan
Ruh çıktı evden sessizce
Ölmüştü genç adam dün gece.
Böyle olmamalıydı hikâyenin sonu
Sevmişken enikonu onu;
(Azınlıktaki üç beş kişi dışında)
Bırakın et bulmayı aşında
Ekmek yapacak unu
Ayağına giyecek donu
Bulamamışlardı atalarımız.
Yalın ayaktılar kış günü;
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!