Yerçekimine karşı duruş
Bir acayip iş!
Bence,
Gökyüzünde kanat çırpan her kuş
Tırmanmaktadır bir yokuş.
İnsan bazen evini-barkını,
Onları alanlara verir.
Makamını,
Yerine gelen birine.
Ve gün gelir,
İnsan en sevdiğini toprağa,
Hey! Yavaş ol biraz!
Hele bir bitsin şu yaz,
Söz,ayrılacağız.
Yani,sen bir başkasına gideceksin.
Ben kendi başıma kalacağım;
Yapayalnız,eskisi gibi,sensiz.
Azerileri, Özbekleri,
Türkmen ve Kazakları
Ne sevdirir insana uzakları?
Kanı bir, dini bir, dili bir;
Bunlar kardeştir, sevilir.
"Buraya kadarmış!" diye bir vakit varmış;
İnsan onu sezer,ama çok zor anlarmış.
Bir işin,bir yolun,bir ömrün,bir aşkın sonudur o vakit;
Değiştiremez o vakti ne makam,ne şöhret,ne nakit.
Nefret ederim uzun şiirlerden;
Bir tek Hülya uzundu benden
Ona yazmıştım
En uzun şiirimi.
Hülyam,
Sen en kısa süreli aşkımdın!
İç huzurunuz yoksa yoktur;
Sizde var olan huzursuzluktur.
Bu geçerli bir kuraldır her zaman:
Olmayandan başkasına veremez insan.
Ağır olup ağırbaşlı olmayanlar şişmandır;
Ağırbaşlılar koca kafa!
Böylece girip lafa
Ciddi şeyler konuşalım bu defa:
Kütle ve zaman hıza bağlıdır diyor Einstein.
Doğayı iyi gözlemleyince
Yakından inceleyince
(Gündüz-gece, ince ince (Yasemince))
Çözümsüz kalmıyor bilmece;
Netice:
Çoktan aza akıyor her şey,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!