Kişi sevdiğiyle beraber
Var mı bundan güzel haber?
Bilmek istersen kişiyi
Sevdiğine bir bakıver.
Her şeyi anlayacak kadar akıllandığımızda
Hiçbir şey yapamayacak kadar halsiz oluruz.
Hal, bir haldir kanlı-canlı
İnsan delikanlı,
Kavak yelleri eser başında;
(Fark söylenmemiş de olsa burada)
Biraz farklıdır iktidar koltuğu;
(Çektirir insana vatan üzerinde nutuğu)
Öyle ki,
İktidara getirseniz bir kütüğü
(Odun olduğu halde) yakarken yanmaz.
Yârdır canın yarısı,
Budur sözün doğrusu;
Noksan olsa bir lahza
Nasıl yaşar birisi?
İnsan insana muhtaç
Altmışı geçmiş yaşım,
Saçsız kalmış bu başım,
İhtiyarlaşmış dışım,
Seyrelmiş hayli dişim,
Yukarı kalkmaz kaşım,
Yalnızlık arkadaşım
Beni yaşama bağlayan sevinç
Yârin ellerinden avuç avuç
Beni beslerken
Artık uyumak istemiyorum hiç
O sevincin tadı damağımda
İçim içeme sığmıyor
Her şey ağzıma geri geliyor
Doktorum reflü diyor bu duruma,
Anlatamıyorum karıma;
“Âşık oldun yine birine
O vuruyor her yerine;
Yerçekimine karşı duruş
Bir acayip iş!
Bence,
Gökyüzünde kanat çırpan her kuş
Tırmanmaktadır bir yokuş.
İnsan bazen evini-barkını,
Onları alanlara verir.
Makamını,
Yerine gelen birine.
Ve gün gelir,
İnsan en sevdiğini toprağa,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!