Çağdaş Öztürk Şiirleri - Şair Çağdaş Öztürk

Hey! Yavaş ol biraz!
Hele bir bitsin şu yaz,
Söz,ayrılacağız.
Yani,sen bir başkasına gideceksin.
Ben kendi başıma kalacağım;
Yapayalnız,eskisi gibi,sensiz.

Azerileri, Özbekleri,
Türkmen ve Kazakları
Ne sevdirir insana uzakları?

Kanı bir, dini bir, dili bir;
Bunlar kardeştir, sevilir.

"Buraya kadarmış!" diye bir vakit varmış;
İnsan onu sezer,ama çok zor anlarmış.

Bir işin,bir yolun,bir ömrün,bir aşkın sonudur o vakit;
Değiştiremez o vakti ne makam,ne şöhret,ne nakit.

Nefret ederim uzun şiirlerden;
Bir tek Hülya uzundu benden
Ona yazmıştım
En uzun şiirimi.
Hülyam,
Sen en kısa süreli aşkımdın!

İç huzurunuz yoksa yoktur;
Sizde var olan huzursuzluktur.
Bu geçerli bir kuraldır her zaman:
Olmayandan başkasına veremez insan.

Geçen Berat Kandili,
"Ölecek" yazılmış kaderine meğerse,
Ne sen bildin,ne biz bildik,ne kimse..

O kadar çok insanın dili,
"Dön" diye dua etti oysa,

Kalbim çok ağrıyor;
Hasta mısın yoksa?

Ayaz Babanın güzel torunudur Kar Kızı
Tacı dahi tek renktir; her yanı kar beyazı;
Sultan odur elbette, emir olur her sözü.
Temsil ediyorsa da beyaz soğuk ayazı
Gülümsemesi bile getirebilir yazı.
Odur günün güneşi gecenin ay yıldızı,

Geçen yıl,tam tamına aynı günde
Şöyle demişim:

"Sevgi tarlası olan kalbime
Hüzün tohumları ekiyor her seferinde."

0 ya da Arabî beş
(Baş ve işaret parmağı ile elde edilir)
1
(Yalnız orta parmak gösterimdedir)
Aynada 6 ve 6
31