Çağdaş Durmaz Şiirleri - Şair Çağdaş Durmaz

Gözlerin sanki bir gece
Sayıklatır adını hece hece
Karanlığa aydınlığı saklar
Çözümsüz bir bilmece...

Gözlerin bir hançer gibi

Ayaz bir geceden kalan son rüzgar isyanıdır sabah yeli ,
yalar balıkçının ekmeği teknesini,
deniz hala yakamoz serhoşudur,
kafa tutar iskele babalarına,
güneş girer araya ilk ışıklarıyla,
ılık ılık okşar sularını,

Gün biter
bir muhabbet demlenir
çayın adıdır yorgunluk,
içtikçe tazelenirsin,
umutlar filizlenir içinde...

Gün geceden ağır olunca ,
uykusuz kalır ay,
gelgit aklıyla denizlere kabarır,
hıncı geçince ,
yakamozu ile gönül alır,
oysa güneşten ödünç almıştır ışığını,

Bir avuç unu dört damla göz yaşıyla hamur edip,
yokluğun kavrulmuş yüreğinde ekmek yapanlar,
gazete kağıdından örtüye bir baş soğan ile sofra kuranlar,
savaşa , vatan denilen imdada önde koşanlar,
yurtta , sensin , bayrakta sensin,umutta sensin,
gün olur hatırlarlar sıkıştıklarında.

Ufalanmış hayallerin,
umut kırıntısıydık,
düşlerde yaşayan insanların ülkesinde
Yanılsamaların kırılgan zeminli aynasından,
seyrettik hep asla bize ait olmayan hayatı,
ama hiç kırılmadık....

Dört tane canı sıkılmış haylaz kelime,
uyandırır uykusundan kalemi,
hayırdır dersin ne istiyorsunuz?
Şiir olmak istiyoruz der içlerinden en isyankarı,
hizaya sokmaya çalışırsın her birini,
askeri düzende geçerler hizaya,

Hep bana ilk baktığın gibi bak sevdiğim,
zamana gözlerini yumsun gece,
gün gibi doğsun saçların rüzgarın içinden,
o ilk karşımda duruşun gibi ,
dursun zaman o an...

Bir ülke ki,
aydınlık mahkum olmuş,
karanlık ise hakim,
milad olmuş gelenekler,
tarih ise bitap,
İnsanlık gölge olmuş ,

Üzgünüm hayat beni kaybettin,
git sen geç dalganı denizle,
hatta rüzgara üfle öfkeni,
estir fırtınanı çölüne...

Üzgünüm hayat beni kaybettin,