Çağdaş Durmaz Şiirleri - Şair Çağdaş Durmaz

Vakti geldi hasat mevsimidir rüzgarın,
bir fırtına biçimi ömürdür,
rüzgar eken için zaman,
vakti geldi yakındır kıyam...
Ömrü önceden biçilmişlerin vaktidir,
kalkıp gitmek bir elzem,

Bir ambar dolusu yalnızlık biriktirdim kendime ,
yalnız kaldığımda harcarım diye,
kuş kadar ömre iki kanatlık özgürlük diktirdim ,
özgür olduğumda uçarım diye,
dert denilen paydadan pay ayırdım mutluluğa,
mutlu olduğumda çözerim diye,

Vazgeçmek olmaz ey gönül,
geçmek candan,
yaşamamış demektir hayatı,
özünde erkeklik var bu duruşun,
hele bir hatırla tadı neydi o gülüşün...
Vazgeçmek olmaz ey gönül,

Üşüyorum ,
normal değil bu mevsimde
soğuyor bedenim insanlığa,
bir pula satılan kula,
eyleme dönüşmediği için
suç sayılmayan,

Gül dikeniyle güzeldir tutmasını bilene,
sözler yalan söylemez her zaman ,
gözler ne yalanlar barındırır , bakmasını bilene...

Sevmek ağır bir yüktür , yürekte taşınır,
üzerine hasret denilen yükü çekmesini bilene...

Yüzümüz kalmadı yaşamaya,
cadde cadde, sokak sokak,
düşmüş insan yüzleri,
suretler donuk , benizler soluk,
kimsesizliğin dem tuttuğu bakışlar,
el versen , yüz yok el sürmeye,

Nerde hani o eski zamanlar,
gözümden bile sakındığım bilyelerim nerde
İpinde atladığım uçurtmam,
özgürlüğünde sallandığım salıncak,
nerde hani o arkadaş kokusu kucak kucak...
Hani nerde hayalimdeki ben,

Yapma çocuk ,
girme şu kaptanın seyir defterine,
ağlatır seni zalimoğlu insansın diye,
sen ağlarsın ben yanarım...
Benim yaralarım yeter bana çocuk,
ilk nefesi aldığında ağlarsın ya,