Artık güveneceğim
Kişi sensin
Dünyanın ne evrenin
Dengesinin değişmesini
İstemem.
İşte bu yüzden
Yo
Artık nefret etmiyorum.
Gerçeklik içinde olmak
Daha iyi daha güzel.
Yaşam
Biçilmiş bir kaftan
Artık onlara bak,tam zamanı geldi.
Rüzgarın odamın içine girmesine az vakit geldi.
Gökyüzünden gelen taze ıslak ıslak,yazıdan haberi olmasa ;
Bu güzelliği nerede bulabilirdim?
Bir ayın uzaydaki konumu ile mi?
Ya da kendi duygularımla kurduğum gözlem evi ile mi?
Bırak artık işi bir süre,
Artık tatil bir süre,bir süre
Çevreye ve şu mavi dalgalara odaklan,
Evinden çıkmasan da olur.
Ve nehirler komşu oluyorlar,
Akşam karanlığında,
Sen beni orada bulduğunda;
Çok gecikmeseydin,
Ben donmayacaktım ana kucağında.
Sabah aydınlığında,
Bir tek senin görebileceğin yerden
Sana gülümsüyorum.
Onların duydukları kahkahalarım değil,
Aşkı tarif etmek gerekirse sana
Anlatayım
Aşk ne biliyor musun?
Bir çekimdir, peşine düştüm
Orada kaldın,göremedim
Gittin hızlıca,gölgemi görmeden
Seni çekemedim,
Sen de aşk-ı vesika
Seni neden çekemedim?
Ataçla tutturalım zamanı
Fırtınalar geçse de geçmesin
Üstümüzden saatler
Ataçla tutturalım insanları
Yıllar geçse de üstlerinden
Unutmasınlar öylece...
Ne bombadır
Şu avizeler
Yere her an taşlarını
Dökmeye hazır
Hırçın çocuklar gibi
Ama burada
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!