Buse Güngör Şiirleri - Şair Buse Güngör

Ağlarla örülen gözlerim
Görmedi ondan başkasını
Ne ben ne de başkası onu
Aralayabilirdi onu!

Ağaçlara yazardım belki teker teker dilek
Dökülse avuçlarımdan birkaç tohum
Belki hem seni hem beni
Yeşertecekti...
Avuçlarıma inerdi bir güneş ışığı
Yeşerecekti sisli olan sabahta.

Ağaçlar bükülürken
Bir rüzgar eser dudaklarıma
Anlarım işte o zaman
Havanın ne kadar istemsiz olduğunu...

Ağaçlar düşerken
Artık üşümeyeceğim
Ağaçlar düşerken
Artık dinlemeyeceğim.
Ağaçlar düşerken
Artık hissetmeyeceğim

Ahh ahh
Neydi oğlum ne olmuş
Ahh ahh
Hiç bana mı sormuş
Ne yaptığını
Ne olduğunu

Ve kalbimi terk ediyorum
Ve siz burada gökyüzüne inanmıyorsunuz...
Ve bu mavi karanlık gibi görünüyor...
Ve ben dualarımı sallıyorum.
Onlar benimmiş gibi gözükecekler!
Ama onları istemiyorum!

Ağla,ağla öyle olmalı,
Sempatik kış topuklarını bırakıp;
Ve kaderini içinde yitirdi

Kar'ın aşıkları ve kar,
Sonbahar yaprakları üstüne uzanmış;

Ağlamayacağım şiir benden ayrıldığında,
Barınacak bir yer kalmadı burada;
Üstelik sen de üzeceksin beni,
Daha fazla kalamam senin kalbin acı çekerken orada.

Ağlamayacağım çünkü bu iş görkemli gözlere ait,

Sen ağlarken
Bilseydin
Dünyanın yok olduğunu
O zaman
Ağlamaya
Devam eder miydin?

Gece mi geldi yine
Hoş gelmedi bana yine
Her zaman aklımda meydan okuyor
Sıla özleminde eridi gitti yine birisi

Ah ayrılık- Ah Ayrılık