Sen gittiğinden beri bu şehir zindan oldu bana
Kaçmak istedim hep
Hep gitmek istedim senin yalanlarına
Seni sevdiğim için değil
Özlediğim için değil
Sana mahkum olduğum içindir belki
Gitmeliyim
Susmalı gözlerim
Ellerimden kayıp gitmeli zaman
Aramalı beni tanıdık bakışlar
Radyonun yabancı sesleri
Acı bir telefon görüşmesi
Rıhtım da yalnız
Çoktandır
Sen gittiğinden beri
Çok değişti martıların sesi
Deniz mavi
Gökyüzü karanlık
ellerimin arasından
ben bilmeden kayan
bir yazılı anlasmadır ask
kimi yoksul
kimi acı
kimi sözden öte
hayallerinin hayaleti göklerde bir yıldız olarak kalsam keşke
konuşmasam
sussam yıllarla birlikte
bir uçurum kıyısındaki marur menekşe
hala aynı bir bilsen sözler,
hala aynı susuşlar
Beni kanlı
Katil bir gecenin kollarına bırakıp gittin
Kolay mı sanıyorsun
Gecenin kollarında yaşamak
Üstelik yalnız
Ve yalın ayak!
dün sensizligi sarıp içtim
dumanları yansıdı gecenin karanlığının
yokluğunda acılarımın
karanlığında ümitsiz yarınların
unutulmayan bir şarkısın dudaklarımda suskun
sesim kesiliverir benzim sararır seni görünce
Bir gece karşılaştık seninle
Caddenin orta yerinde
Sonra sen baktın gözlerime
Sonra ben kaldım öylece
Dünya durdu
Hayat durdu
Gözyaşlarım düşüyor toprağa
Düşüyor da toprağı kurutuyor,
İnsan bu be gülüm,
Acı çekerek unutuyor...
Biliyorsun başka bir rengi var
Hangi mevsimin kadınısın
Baharlarımda soldun birden bire
Ses çıkaramadım
Ağladım gittin diye
Hangi mevsimin kadınısın
Hangi baharda açar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!