Farazi, yaşıyor.
Karapınar İbrahim Gündüz Anadolu Lisesi mezunu.
Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Psikoloji bölümünü okumakta.
Masmavi denizler kadar
Güzel,
Hiç yaşanmamış ve eskimemiş
Hatıralarım,
İlk günkü gibi temiz ve
Hala masum sevdam.
O güzel gözlerinden yaşlar
Dökme anneciğim,
Şimdi gidiyorum diye çatma kaşlarını bana,
Öpülesi ellerini sallarken ardımdan,
Veda sözcükleri alma ağzına,
Kalsam senin için, gitsem senin için,
Kahretsin!
Aynı yere bir kere daha mı,
Beyhude ömrümde
Bin kere daha mı döneceğim?
Hep mi karanlıktır bu kuyu,
Bu şehirden hiç mi görünmez
Şimdi yazmak ne fayda
Sana dair,
Senin için dalmak her uykuya,
Bazı geceler düşünmek sabahı,
Ne fayda
Sabahın da geceden farkı yoksa.
Ne diyorsun,
Geç mi kaldık sevgilere,
Kervan alıp başını yürümüş mü?
Hem de bizsiz!
Kar mı kaplamış üstünü
gürül gürül akan derelerin?
Rüzgarlı bir Mart günü
Oturmuşuz seninle
Karşılıklı,
Sen bana bakıyorsun, ben sana
Yanımda sen varken konuşmuyorum,
Sen 'anlat' diyorsun
Sevmeli insan,
En dik yokuşlar bile
Ancak böyle dümdüz olur
Korku dolu kabuslardan
Ancak böyle uyanılır
İflah olmaz yaralar kanarken durmadan
Günler geçmek bilmezmiş
O şehrin sokaklarında,
Geçmeyen günlerin sokağında
Bir kuş..
Üşümüş, titremiş ve yapayalnız.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!