Dilsizim
Yağmurlu günlerde
Pencerenin arkasında
Hareketsiz
Dışarıda yağmur
İçeride kelimeler yağıyor üzerime
Öncesi Lalezar
Sonrası gül, papatya, nergis
Gözlerim kör olsa da kokusu nefis
Bilirim hayatın güzelliğini çiçeklerden
Bilirim gökte yıldız hepimizin
Ayın şavkı hepimizin penceresinden aynı vuruyor
Boş sevmelerin kurbanı
değiliz
bu mekânda
gözlerimin önünden
ya kaybolup gidecek canan
ya da vazgeçilecek biçare candan
Ben hep detone olurum
Seni görünce
Önce sesim kısılır
Sonra şarkılar yarım kalır
Masanın üzerinde kadehim yarım
Lavanta kokulu
Duydum ki
Leyla'yı düşünüyormuşsun hala
Sen seviyorsun da sözü varmış senden önce bir başkasına
Çoktan tutulmuş
Karşı mahalleden bir delikanlıya
...
acılar biriktiriyoruz
zulmü yok etmek üzere
her köşe başında bir sızı, kan kusuyor kaldırım taşları
asla unutmuyoruz kar altında kışları
her titreme anında bir üşüme, donuyor al yanakta gözyaşları
Kalabalıklar arasında bekliyorum seni
Etrafta yüzlerce insan
Gözlerim görmüyor kimseyi
Onlar giden yolcu
Sen yeni gelen
Hazırladım yerini önceden
Süregelen geçmişin onulmaz yarasısın sen
sonsuz ve karmaşık bir rüyada
arsız
sevdanın acemisi
aydınlığa geç doğan tembel gecenin zifir bekçisi
isteksizce ve zoraki kanat çırpan göçmen kuş
Sen giderken,çıplak ve koşar adımlarla
ve gün ortasındaymış gibi telaşlı, abluka dağılmamıştı hala sokaklarda
soğuk duvarları ıslatıyordu annelerin gözyaşı
yarıya indirilmişti ışıltılı duygular kıyasıya, yurttan sesler korosu gibiydi ağıtlar
konuşsan duyulur mu acep
uzak bir memleket meselesi gibi beyazlamış saçlarındaki matem
Ne gezgin bir ruhum var, ne güne dair güzel sözüm
Amâ gözlerim kapandı kapanacak
Hayli zamandır dokunmadı ellerim çiçeğe böceğe
Uçsuz bucaksız bir denize baksam göz ucuyla
kurumuş akarsuyun küseceğinden korkarım
Güne geç doğan güneşe sevdalansam ay beni kollar zifirde...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!