Bülent Öntaş Şiirleri - Şair Bülent Öntaş

Fesleğen
...
ötesinde mutluluk hissi veren bir müzik istiyorum
duygulu, fesleğen kokulu
gözyaşını yere düşürmeden sevgilinin
al yanağında durduran

Düşersem kaldırıma, kaldırma beni sevgili
Belki bu şehir düşer, benden evveli küser
çıkmaz sokaklarda engeli yükselir duvarların
giderken ne dersem tutma, unutma beni

Bülent Öntaş

Derindir yaramı deşme sultanım,
sargılarım öksüz benim
Bilirim hâlini ahvalini toprağın, canana olmaz sitemim
Gün kararır, yakar ateş bedeni
bilirsin nedir kederim
Bir akşam vaktinde düşerim yola,

seni
düşünüyorum
sensizliğin ortasında
üç tekerlekli kırmızı bir bisikletin
yavaş dönen tekeriyim
rüzgardan

Sonra anam dedi ki bana
Karnımda taşıdım seni
Dokuz ay
Dokuz gün daha
Çektiğim çileyi unuttum seni görünce
Tam eşikten adım atacaktım ki

Fırtına

ey hayat sen ne fırtınalar gördün geçmiş baharda
Ne oldu söylesene, kırık bir pencereden içeriye düşen
esinti mi üşütüyor
seni

Bir fırtına esiyor yüreğimde
Lodos kahvesini yudumluyor keyfince
Bu havalarda
Daha çok üşüyor insan
Karın tokluğuna esaret taşıyor kuryeler
Ah bu keyfince esen rüzgar sadece fakirlere mi zulüm

Bütün gündüzlerin, gecelerin
ve akşamların tek bir hüznü olabilir miydi?
Neden Salı'nın Perşembe'den alacağı olsun ki durduk yerde?
Araya girecekmiş zaten yarın ki Çarşamba...

Cuma'nın da Cumartesi'ye vurulduğunu söylüyorlar

Bir sevda dokunuyor yüreğime
bir sarhoşluk hali
sanki ben değilim
bunları
yazıp çizen
hayat oyununda sevip sevilen

Gecenin Aritmi

ey gece yıldızların yoldaşı mısın sen
gökyüzünü de götürmüşsün giderken
tavanı olmayan dört duvarsız evde
büyük bir sessizlik ile uyumak güzel midir sence