Bülent Kalaycı Şiirleri - Şair Bülent Ka ...

İstanbul ayrı bir güzel
Şehir ışıkları vurdumu denize,
Gemi küpeştesinden bakınca
Köprü geçilmez olunca
Eğilip süzülüpte kuleliye,
Kalenderde ay değince yüzüne

Bir çocuk ve baba
Köşe başında kaygulu
Temkinli yürüyorlar
Geçen arabaların sesini
Bomba sanıyorlar

Kara suratından akan
Beyaz gözyaşları,
İnci taneleri gibi
İşliyor kara toprağı,
Kan çanağı gözlerin
İçindeki yangını anlatıyor,

Kara bir deliğe düşmüşüm
Kayar giderim gözlerinde
Bakarım avuçalarıma
Kül olmuşsun

Çiçek kokusu sinmiş Yüzünde

Kapının penceresinden
Baktığımda
Kasap çengelinde
Kadınlar
Gelin satın alın
İnsanlığı

Varlığınla çamur olsam
Yoğrulup balçık olsam
Bir dil bulup üfleyip
Acep insan olurmuyum

Çamur olsam balçık gibi yoğrulsam
Muhabbet şerbetiyle karılsam
Bir nefes bulup üflensem
Acep insan olurmuyum

Od ile yanıp tutuşsam

Hatırlar mısın seninle oturduğumuz tepeyi
Hani çam ağaçları arasında
Sensiz geçen beş yılın
Son pazarı,gene buradayım
Yanımda beyaz peynir ve kavun
Bir dublede rakı

Karanlığın ışığa hasretliğini
Arının çiçeğe aşkını anlayabilseydim
Pervane olur tutuşurdum
Çırağın kokusu olmaya

Bir dal kırılır içimde
Kanatır yüreğimi
Toprak çeker bedenimi
Hapsolmuşum zamana
Akar gider yarına
Çiğ yağar toprağıma