Estir rüzgârlarını yüreğim gelsin aşka.
Bu kalbi fukarayı bir zindana çevirme,
Karanlık dönsün nura, mevsimler olsun başka,
Olma cana fırtına bu bedeni devirme.
Yokluğunun hicabı dolaştırır çöllerde,
Bir ahu zar yükselir seni anan dillerde,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
