Birsen Ateş Şiirleri - Şair Birsen Ateş

.



öptüğünde ölümü
krizantem mevsiminin

saçları dağınık bir gecede
ardın sıra bakakaldığım gölgene
şimdi ağlıyor
yolunu kaybetmiş kelimelerim
avuçlarımdan
bir bir düşüyor umutlarım

bahar geldi
ruhum
yeşilin kıvranışında
biliyorum
huzur bulacak yüreğim
gönül bahçemde

oysa
dilediğim hep adındı
dudaklarıma yapışmış duamdın
ellerim çaresiz ararken seni boşlukta
bedenimi örten gölgen miydi
ılık nefesin miydi yüzümü okşayan

biliyorum
bitmeyecek arayışların
bilebilseydin ne istediğini


aşk mıydı

hayat
garip bir ironiydi benim için
çizgili pijamalarıyla pikniğe gelen
aile babasıydı
korkulu gözlerle bakan
küçük bir kızdım oysa

masum yüreğimin
el değmemiş zamanlarındayım
düşüyor
bu gece yıldızlar üstüme
aydınlanırken karanlığım
gülümsüyor çocukluğum

sensiz
mevsimsiz açan çiçeklerin
vahşi güzelliğindeyim
umarsız bir sevinin gözlerinde
kısacık bir andı yaşadığım
yalan düşlerim

gittiğin yerlerde dinle
esen rüzgarların sesini
getir hayalimi yüzüne
kanarken bile yaran
gülümse

cehennem gecelerinden eksilen
çığlık çığlık tutulan zamanların
gözyaşlarıydı
suretimden kalan

kutsadım önce düşlerimi