Birol Hepgüler Şiirleri - Şair Birol Hep ...

Düştüm gördü aldırmadı,
El veripte kaldırmadı,
Geçte olsa anladım ki,
Kimse yerin doldurmadı...

(15 Haziran 2000)

Gece yakamozlar çakıyorken denizden,
O ve ben vardık,yalnız ikimiz.
Sarılıp simsiyah gecenin koynuna mahsun,
Karanlık ufuklara doğru yol aldık.

Bir martının suya değdi karanlıkta kanadı.

Bir gün rastlayacağım hayalimdeki kadına,
O kadınla varacağım şu hayatın tadına,
Biliyorum,bir gün uzaklardan çıkıp gelecek,
Yazılmamış şiirleri yazacağım adına.

(8 Ocak 1994)

Sen nerdeysen kalbim orda,
Kölen oldum bu dünyada.
Sürükle ardın sıra,
Bırakma buralarda..

Ben sensiz yaşayamam,

Bir şiir yazacağım senin adına,
Ama kim ile göndereyim yanına,
Hiç acelesi yok ben beklerim dersen,
Nasıl olsa ben geleceğim yanına...

(10 Ağustos 1995)

Gel seninle el ele dolaşalım sahili,
diyorlar ki,bana aşıkmışsın sahi mi?

Martılara soralım onlar söylesin,
dur konuşalım onlar bizi gözlesin.

Sanki,
Daha bir samimiydi
İnsanlar
Ahlâk da
Bu kadar bozulmamıştı
Büyüğe saygı

Boğazın yeşildi sırtları
Masmavi deniz suları
Renk renk çiçek bahçeleri
Işıl ışıl geceleri.
Ben o İstanbul'u özledim.

Yeter artık kader gülsün yüzüme,
Senelerce yaş doldurdu gözüme,
Nasıl kandım onun tatlı sözüne,
Benim bu haksızlığa şikayetim var.

Beni sev dedi de ben sevmedim mi?

Okuduğum romanın
Seyrettiğim filmin
Duyduğum hikâyenin
Yaşadığım dünyanın
Esas kızı sensin.
Öyle sevecen