Kör olsun kalbinin gözü seveme,
Tutulsun dilin,sevgilim diyeme.
Senin için ağlamamı bekleme,
Ben affetmem seni Allah affetsin.
Dağ gibi sevdalar içinde kalsın,
Ah gittiniz
bırakıp beni ayrı yurtlarda,
gözlerim buğulandı,
ağlayamadım,
hep yutkundum.
Çünkü ben,
Kimsesizim buralarda,
Ne arayan nede soran,
Gece olur sabah olmaz,
Yalnızlığı ben bilirim.
Resimlerin duvarlarda,
Bi aman derde düştüm,derdimden anlayan yok.
Âh-ü zar ile pûr hun oldum bilen yok.
Cevher-i can-ı da kaybettim cananı da,
Asudeydim fersude oldum soran yok...
(8 Ağustos 1990)
Bir bakışta resminize,hayran oldum,vuruldum.
Gece gündüz uykusuzum,perişanım yoruldum.
Avareydim durgunlaştım,şimdi artık duruldum.
Banada kalbinizde bir yer varmı sultanım?
Aşık oldum,aşık gibi size şiir yazarım.
Akşam karanlığıydı
yağmur yağıyordu şehrin üstüne
sokaklar kararmıştı
sus pus olmuştum
dönüşünü bekliyordum kazıklı yolda
gözlüklerim ıslanmıştı
Kafeste bir kuş gibiyim,
Hazır yiyorum,ve yalnız.
Yemimi suyumu veriyorlar,
Onlar da yetiyor bana.
Ne güneşin doğuşunu görüyorum,
Doğan güneş çaresi yok,elbet akşam batacak.
Önce odam,sonra ruhum karanlıkla dolacak.
Yorgun gözlerim boş yere yollarına bakacak,
Biliyorum hasretindir beni yıkıp yakacak.
Bomboş kalan kollarım,kimi bulup saracak.
Elime alınca eski resmini,
Gözlerim buğulanır bir an gelirki,
Ağlayarak sayıklarım senin ismini.
Yıllar,yıllar öğretti giden gelmezki,
Ağlayarak sayıklarım senin ismini.
Sen hiç yalın ayak
dolaştın mı sokaklarda?
Eğilip su içtin mi,
dağdan akan derelerden?
Sen hiç okuldan kaçıpta,
balık tuttun mu?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!