klişe bir istanbul iklimi gibi esiyordum yüreğimde
sabah hüzünlü bulut,öğlen sıcak düş, gece ay yüzü kadar mutlu an
işte bu sevginin gramercisiydim
dilimle dilinin dil bilimcisiyimdim
aynı sözcüklerin bağrında aynı ışının sevi bağıydık
aynı özlemin uğruna ayna olan içsel volkanın bağılıydık
aynı faydan bağlanıyordu içsel depremlerimiz
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim