Bir sevda ki yaktı durdu,
Yaralı yüreğimi gönül mahzeninde!
Düşler acemi birer avcı gibi,
Ardına düştü tek kürekli sandal ile...
Semadan parıldayan yıldız misali
Ay ışığında yakamozlarla,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta