(“…rabbim bu şehri güvenli kıl beni ve
oğullarımı putlara tapmaktan uzak tut…İbrahim-35..)
bir şehre varmalıyım
umutlarımın yeşereceği
özgürlüğümü bileceğim
Gitmek. Bir hançeri inceltip
Okyanusa daldırmak isteği
Ya da düşebilmek atlasların
Dışına ki ey kalbim
Yalnızsın bu yolculukta da
Devamını Oku
Okyanusa daldırmak isteği
Ya da düşebilmek atlasların
Dışına ki ey kalbim
Yalnızsın bu yolculukta da
(“…rabbim bu şehri güvenli kıl beni ve
oğullarımı putlara tapmaktan uzak tut…İbrahim-35..)
degisen insanlar ruhlari ile süslü cezblerin esiri oluyor cok zaman,toplumlardaki dayanisma bilincli degil,ahlak kavrami yavas yavas unutulmakta,Yaradan bir nizam icinde yarattiklarini kör gözlere bile gösteriyor ama gözü olan göremiyor...Mustafa hocam saygilar
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta