Günlerden pazartesi, vakit geceydi.
Uyuyamadım! ...
Gidişin geldi, aklıma,
Burkuldum! ..
Bana sarılışın, o güzel gözlerinle bana bakışın,
Üzüldüm! ...
İçimde çocukluğun, geleceksin bir gece
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
