Yelkenli gövdelerden ömrüme peydâh olmuş simâlar ,
Bazı bazı kederlerinden dem vururlar .
Kımıldarken sokaklarda çocuklar ,
Bilmem hangi şiire vurgunlar ?
Sonu gelmez sandığım yolculuklar,
Belki içimden belki arşa kadar.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta