Tuğba Sarıtemur Şiirleri

İnce bir çizginin merdiven dayadığı hangi duvar bunlar ?
Seslenirken boşluktan yuvarlanacak daha kaç hece var ?
Tenhâlarda yeminli zil zurna başıboşluklar ,
Şanından harflerin hizâya geldiği bir tek Râbbim var !

Secdesinde aşk-ı ilâhinin bir ikindi vakti
Oluk oluk çağlar mı günah defteri
Bilmez kimseler tövbeden tesbih tanelerini
Teslimiyet kapısından haydi gir içeri

Yelkenli gövdelerden ömrüme peydâh olmuş simâlar ,
Bazı bazı kederlerinden dem vururlar .
Kımıldarken sokaklarda çocuklar ,
Bilmem hangi şiire vurgunlar ?

Sonu gelmez sandığım yolculuklar,

Tepeden tırnağa yeis içinde
Kâh ümitvâr kâh biçare
Hüznün kira tuttuğu gönül kervanı
Şimdi hangi günahın kefaretinde

Sürç-ü lisânıma değil bir kadeh, bir ömür sâki hebâ olsa ne olur,
Elimden gelse bir bardak suyla koca bir yangınım def olur.
Velev ki o yangın sönse ,benim derdime hâlçare mi olur?
Ruhişen bir dost görse bu gözler,kalbine dokunan o mu olur?
İnip derdin en orta yerine ahuvah eylemez de ,
Neylerse güzel eyler Mevlâ'm , sabrın sonu selâmet olur.

Çağlayan misali taşlara değmekten bizarım
Bir başıma şu viranelerde bir garip revanım
Melalin halinden anlar mı hüzün faslım
Üzerime tabuttan düğümler atıyor gönül han´ım
Yahut inletirken aks-i sedası dilsiz dudaksız gönlümü
Bak,kuruluyor arşın gölgesinde ayine-i devranım

Seyre durmak fezayı ,
Günyüzüne kavuşturur mu ruhları ?
Bilâkis ,
Bütün endamıyla semâ
Dipsiz maviliğin sarhoşluğunda ,
Galaksilerden dem vururlar mı acaba ?

Kurnaya çalınmış bir kızıllık vaktidir şimdi
Bir aralık soluk almıştır belki de
Ve ardından yummuşsa gözlerini
Bil ki, bu hengâmede vardır birileri

Hep aynı terane,aynı beyazlık hâkimdir şimdi