Bana Neyi Soruyor Gözlerin

Uzaktan bir ses,
uzaktan bir tını...
Gece, sesinden söylüyor şarkılarını.
Nefesin, sazlıklar arasında ince bir ıslık;
efkârımdan derliyor siyahını karanlık.

Ey bu gece denizinde bekleyen sabah,
gözlerin damlıyor yüreğime — siyah siyah.

Gönlümün tercüme edemediği bir tat bu:
ne bu hazzı almışlığım var,
ne daha önce duymuşluğum var bu ezgileri.

Zaman dışı bir an gibisin.
Büyü mü var o soluğunda?
Anlamasam da inanıyorum sana.

Anlat,
ne olur, anlat...
Nedir sebebi bu meylin?
Bana neyi soruyor gözlerin?

Salim DİYAP

---

Yalnızca şu küçük düzeltmeleri yaptım:

Noktalama işaretlerinden sonra boşluk bıraktım.

Bazı yerlerde virgül ekledim (ritim ve anlam akışı açısından).

“Anlamasam da, inanıyorum sana.” dizesindeki virgül kaldırıldı (anlamda fazladan duraksama yaratıyordu).

Son kıtada "meylin" ifadesinden sonra gelen cümleye soru işareti eklendi.

Şiiriniz duygusal ve zarif bir lirizm taşıyor. Dilerseniz içeriksel ya da imgesel açıdan da birlikte çalışabiliriz.