Yaşlı bir karınca geldi ilk baştan,
Mutfak tezgahının durduğu taştan.
Ona da,nasip oldu yediğim aştan,
Kesmedi sözümü,dinledi beni.
Biraz şikayet ettim,sert geçen kıştan,
Kıran girdi,talan vurdu bağrıma,
Kara bulut yağmur soktu koynuma.
Sır saklamak haram oldu dostuma,
Aşkımı aşılmaz dağa yazdırdın.
Ecelin eline salmakmı kastın,
Beni sana benzetiyorlar bazen,
Güldüğümde bize,kızdığımda
güze,sevdiğimde gündüze.
Oysa,beni ben yapan senmişsin meğer.
Gittiğinde anladım,sensizliğime.
Yosunum,çingenem,gündüzüm,yazım,
Yunusum,kanaryam,sesim,avazım.
Bana bende olmayan bir yürek lazım,
Al yüreğim senin olsun biricik kızım.
Anlamı yokmuş meğer,baharın,yazın,
Şu benim düşe kalka giden ömrüme,
Yas olsaydında keşke,yar olmasaydın.
Sözüm yok aslında çekip gitmene,
Yokluğun kaldı bende,bari onu alsaydın.
Bahanemdin sen benim herşeyden önce,
Heceleyerek yazdım göğe ismini,
Ağladı görünce,kara bulutlar.
Avcumun içine,alıp resmini,
Oturup bekledim,sabaha kadar.
Öfkene yelpaze salladığımı,
Soğukta üşürmü gördüğüm düşler?
Birikirse duyulurmu dudağımda gülüşler?
İçimden dökülürmü birgün bu ah çekişler?
Bekleme hemşerim,bu işler boş işler.
Öfkemde kururmu ektiğim çiçekler?
Zaman duruyor ve biz içinden geçiyoruz,
Hepimiz başka başka hayatlar seçiyoruz.
Gençlik elden gidiyor,her an yaşlanıyoruz,
Aynalardan bize bakan yüze alışıyoruz.
Saçımıza düşen akı,dertlere yoruyoruz,
Kıyamet kopmadı ya,
Aşk bitti altı üstü.
Sen benden ayrıldın,
Çiçekçiler de küstü.
Kendinden fazla, birini,
Susasım geldi,
Hiç konuşmayasım.
Gitmeni izliyorken,
Arkandan bakmayasım.
Yalnız kaldığımda,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!